پای بنه بر دلم
آن یار که ما راست، به جان خواستنی است جنت به جمال وجهش آراستنی است
ای قــائـــم بـالـحـــق، ای امـــام مـطـلـــق نام تو حـقیـقـتـاً به پـا خاستنی است1
می‌دانم، این حزن غریبی که از جمعه موج می‌زند، دل تو را هم گرفته است.
می‌دانم!
بیا؛ بیا که من هم درد تو را دارم. بیا کنار این پنجره و با من هم نوا شو.
بیا و بنویس ....
