شب آرزوها

شب آرزوها

رجب، ماه خداست؛ ماه پربرکتی که اعمال بسیاری برای آن نقل شده است. پیامبراکرم(ص) فرمودند: «هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، مستوجب خشنودی خدا می شود، غضب الهی از او دور می گردد و دری از درهای جهنم بر روی او بسته می شود». اعمال ماه های رجب و شعبان، جهت آماده ساختن روح برای شرکت در میهمانی ماه مبارک رمضان می باشد. برای درک عظمت ماه رمضان باید از قبل خود را آماده کنیم.

پیامبراکرم(ص) فرمودند: «ماه رجب، ماه استغفار امت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است».

اولین شب جمعة ماه رجب را «لیلة الرغائب» (شب آرزوها) می نامند. در این شب ملائک بر زمین نزول می کنند. برای این شب عملی از رسول خدا(ص) نقل شده که فضیلت بسیاری دارد و بدین قرار است:

روز پنج شنبه اول ماه ـ در صورت امکان و بلامانع بودن ـ روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد، بین نماز مغرب و عشا، دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می شود و در هر رکعت یک مرتبه سورة حمد، سه مرتبه سورة قدر، دوازده مرتبه سورة توحید خوانده شود. و چون دوازده رکعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذکر «اللّهم صلّ علی محمّد النّبی الاُمّی و علی آله» گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر «سبّوحٌ قدّوسٌ ربّ الملائکة والرّوح» گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر «ربّ اغفر و ارحم و تجاوز عمّا تعلم إنّک انت العلیّ الأعظم» گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد.

پیامبراکرم(ص) در فضیلت این نماز می فرماید: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد می گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی. میّت می پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده ام و بویی، بهتر از بوی تو نبوییده ام. آن زیباروی پاسخ می دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده ام تا حقّ تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند.1

پی نوشت:

1. محدّث قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه رجب.

انگار نه انگار...

انگار نه انگار...

ای چشم تو بیمار، گرفتار گرفتار
برخیز چه پیش آمده اینبار علمدار؟

گیریم که دست و علم و مشک بیافتد
برخیر فدای سرت انگار نه انگار

خرمشهر را خدا آزاد کرد

شاید این جمعه بیاید

شاید این جمعه بیاید

میزی را کنار حیاط مدرسه گذاشته اند.دفتر یاد بود 15 شعبان را بچه های تزیینات شعبان آماده کرده اند. اول دفتر با رنگ آبی نوشته شده: « شاید این جمع بیاید شاید!»
زنگ تفریح به صدا در آمد. بچه هایی که دقت شان زیاد است وقتی به حیاط مدرسه می آیند؛ نوشته ای را که روی دیوار مدرسه زده اند می بینند: بچه ها بیایید آرزوهای تان را بنویسید. «گروه پانزده شعبان» حالا کنار میز بچه ها حلقه زده اند.هر کسی چیزی می گوید. این شعر از آقاسی است. بابایم خیلی به این شعر علاقه دارد. هر روز جمعه که می شود، این شعر را می خواند واشک درچشمانش جمع می شود. بچه ها با دقت به حرف های او گوش می کنند.
یکی از بچه ها جلو می آید. قلم را از روی میز برداشت وشروع به نوشتن می کند؛ انگار قلم را سپرده به قلبش، هر چه در ذهنش نقش می گیرد می نویسد.
- خدایا دین همه ما بچه ها را نگه دار تا همیشه امام زمان(عج) را دوست داشته باشیم.
حالا از کنار میز صفی طولانی کشیده شده است.
- ای کاش همه می دانستند که اگر گناهی نکنند، امام زمان آن ها را بیش تر دوست دارد.ای کاش ما از همین بچگی خودمان را عادت می دادیم تا امام زمان را این جوری دوست داشته باشیم!
قلم را که زمین گذاشت، بچه ها با عجله نوشته اش را خواندند. او یکی از بچه های خیلی با اخلاق مدرسه بود. یکی دیگر از بچه ها از فرصت استفاده کرد و طوری که بچه ها مشغول تعریف از نویسنده ی قبلی بودند با عجله نوشت.

قلب زمین

آی دونه دونه دونه /  نون و پنیر و پونه /  قصه بگم براتون؟ /  قصه ای عاشقونه؟

 

یه وقت نگین دروغه /  یه وقت نگین که وهمه /  اون که قبول نداره /  نمی تونه بفهمه

 

بریم به اون فصلی که /  اوج گرمی ساله /  ماجرای قصه مون /  داخل یک کاناله

بیا…بیا…

—بسم الله الرحمن الرحیم—

رنگی نمانده چهرهء غمزده ام را
تو کجایی
تو کجایی که مژده امدنت به گوش همه رسیده است
کجایی؟
بیا…
من کوچه ها را با دستان خسته ام آب داده ام
هنوز هنگامی که صدای بال زدن پرنده ها را می شنوم با شوقی وصف ناپذیر بر سر جاده می ایم
تا غبارهای راه را با مزه هایم کنار بزنم
هنوز مژده آمدنت را از ماه می شنوم
و ستارگان چشمک زنان حرف ماه را تصدیق میکنند
تو کجایی… خود بگو
من که همه جا تو را میبینم چگونه دوری ات را تحمل کنم
دوری ات گرچه درونم را به ستوه در اورده
ولی هنوز با یاد تو می خوابم
به امید تو بر می خیزم و با عشق تو کار میکنم
این است زندگی من
ناجی من, نازنینم, مهربان ,کجایی,کی می آیی…؟

التماس دعای فراوان

جنگ تمام عیار شیطان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی ار جاهایی که شیطان با تمام نیرو به جنگ انسان می رود و در این راه, از این که خودش آسیب ببیند یا فرزندان و پیروانش را به کشتن دهد بیمی ندارد, هنگامی است که انسان سرگرم ذکر خدا و درود بر پیامبر (ص) و آلش می باشد.

پیامبر اسلام(ص) درباره دعا و ذکر, فرمود: ای امت محمد (ص) در مشکلات و سختی ها دست به دامن محمد و آل او شوید و آنها را بخوانید که خداوند ملائکه را یاری دهد بر شیاطینی که می خواهند شما را منحرف کنند; زیرا هر کدام از شما دو ملک با اوست یکی در طرف راست او که نیکوکاری هارا می نویسد و دیگری در طرف چپ که گناهان را یادداشت می کند.
همچنین با او دو شیطان از طرف ابلیس است که او را گمراه می کنند. پس اگر یکی از شما وسواسی در قلبش پیدا شود, خدا را بخواند و بگوید:

لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم و صلی الله علی محمد و آله الطیبین

در این هنگام آن دو شیطان خود را مخفی می نمایند و می روند پیش ابلیس و از آن شخص شکایت می کنند و می گویند:

این شخص مارا خسته کرد جمعیت مارا زیاد تر نما!!!! شاید بتوانیم بر اون غالب شویم.

آن ملعون هم جمعیت را زیادتر می نماید (تا به هزار نفر برسند). پس از آن می آیند و در کنار او قرار می گیرند تا او را منحرف و گمراه کنند. هر وقت او را وسوسه می کنند و به شک می اندازند آن شخص ذکر و ثنای الهی می گوید و درود بر پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت او می فرستند. شیاطین دیگر نمی تواند بر آن چیره شوند و راه نفوذی برای آنان باقی نمی ماند و حیران می گردند. باز پیش ابلیس می روند و می گویند هیپ راه نفوذی بر او نیست, مگر این که خودت شخصا بروی و اورا اغوا و گمراه کنی.

سپس ابلیس خودش فرماندهی لشکر را به دست می گیرد.

خداوند می فرماید: ای ملائک!!! این ابلیس لعین است که با لشکریانش در برابر بنده ای از بندگان من قرار گرفته است, بروید در مقابل او و لشکریانش قرار بگیرید. پس در مقابل هر شیطان صد هزار فرشته صف می بندد; در حالی که سوار بر اسب هایی از آتش هستند, شمشیر و نیزه, تیر و کمان, کارد و اسلحه های دیگر از آتش است. فرشتگان با سلاح های خود با آنان می جنگتد و از آنان می کشند. خود ابلیس را دستگیر و اسیر می نمایند و با شمشیر های خود به او حمله می کنند. آن وقت فریاد آن ملعون بلند می شود و می گوید: خدایا!!! وعده دادی که مرا نکشی و تا روز معین زنده نگاه داری.

خداوند متعال می فرماید: ای ملائک!!! درست می گوید. من وعده دادم که اورا نمیرانم و نکشم; ولی وعده ندادم که سلاح را بر او مسلط نکنم و درد و عذاب را به او نچشانم و زخمی اش نکنم. تا می توانید او را با سلاح های خود بزنید و مجروح کنید. من اورا نمی کشم و زنده نگاه می دارم.
پس ملائکه وی را آن قدر با سلاح های خود می زنند که تمام بدنش مجروح می شود. آنگاه اورا رها می کنند و می روند.

سپس آن ملعون هم برای درد و زخم های خود و هم برای فرزندانش که کشته شده اند ناله و گریه می کند.

آسیب هایی که به شیطان وارد شده بهبود نمی یابد, مگر با شنیدن صدای مشرکان که به خدا شرک می ورزند و کافر می شوند.
نیز اگر مومنی بر محمد و ثنای الهی و درود بر حضرت محمد(ص) اصرار ورزد, زخم های شیطان هم درمان نمی شود تا هنگامی که وی ذکر خدا را فراموش کند و با خدای خود مخالفت کند, آنگاه جراحات ابلیس بهبود پیدا می کند.

پس از آن که بهبودی کامل را یافت به فکر انتقام افتاده و انتقام میگیرد. (بر انسان سوار شده و اورا به هر مسیر می کشاند)

رسول خدا(ص) پس از این داستان فرمود: ای مردم!!! اگر می خواهید چشم شیطان, همواره پر اشک باشد و گریه کند و زخم هایش درمان نشود, به اطاعت و عبادت خدا مشغول باشید و ذکر خدا و درود بر پیامبر اسلام را فراموش نکنید. اگر غیر از این باشد, بدانید که شما از بندگان ابلیس هستید و هر وقت بخواهد او و اشکرش بر گرده و گردن شما سوار می شوند و شما را به هر جا بخواهند می کشند.
((بحار الانوار, ج۹۴, ص۱۲, شرح نحج البلاغه خوئی, ج۶, ص۲۰)).

برگرفته از وبسایت ثائر

تبلیغات کوکاکولا

با سلام عکس زیر مربوط به تبلیغات کوکاکولا است که همه ادیان را از جمله اسلام را مورد هجوم خود قرار داده و از کارهای عبادی همه ادیان سوء استفاده می کند که جای تعمل است …

شبیه مادر…

میگن: مادر خانه هر کاری بکند ، اهل خانه هم یاد میگیرند ؛ مثلا اگر شهید شود….!

مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد. گاهِ بیماری ام، طبیبی بودی که دردم را می شناسد و درمانم می کند. گاهِ اندرزم، حکیمی آگاه که به نرمی زنهارم دهد. گاهِ تعلیمم، معلمی خستگی ناپذیر و سخت کوش که حرف به حرف دانایی را در گوشم زمزمه می کند. گاهِ تردیدم، رهنمایی راه آشنا که راه از بیراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتی خلقتی، تو لبریز از عظمتی؛ تو را سپاس می گویم و می ستایمت.

اللهم صل علی محمد و ال محمد وعجل فرجهم و اهلک اعدائهم اجمعین

یاعلی – التماس دعای فرج  

درد دل با امام زمان (عج) درد دل با امام زمان (عج)

درد دل با امام زمان (عج)

چه زیباست لحظه ای که آقا و سرورمان بر بالین ما حضور پیدا کند و از ما ابراز رضایت و خوشنودی کند ؛ حقیر این نوشته را در نیمه شب در حالی می نویسم که دختر کوجولوی من مریض الحال در کنارم به خواب عمیق فرو رفته است ؛ از عزیزانی که این نوشته را می خوانند خواهش می کنم تا آخر مطالعه کنند چون مطلب بسیار زیبا و لطیفی را می خواهم بیان کنم.

حدود سه هفته هست که دختر بچه حقیر دچار سرماخوردگی شده تا حدی که اگر لحظه ای غافل شویم دمای بدن او از 38 گذر کرده و در این موقع است که دچار تشنج خواهد شد ، بنابراین بر حسب وظیفه الآن دقیقا 21 شب است که نخوابیدم  از ترس اینکه مبادا دختر کوچولوی من دچار تشنج گردد . زیرا که او پاره تن من است و مهر پدری من اجازه چنین کاری را نمی دهد که با خیال راحت شبها به خواب فرو روم . نه تنها حقیر بلکه همه پدران عالم چنین هستند و کوچکترین ناراحتی را در فرزندانشان نمی توانند متحمل شوند . تا جایی که مریضی فرزند خواب و خوراک را از پدر سلب می کند و این همان عواطف پدری است که خدای سبحان در طینت بشر به ودیعه گذاشته است.

بر طبق روایات اسلامی پیامبر گرامی اسلام(ص) خطاب به همه مسلمانان جهان فرمود: « انا و علی ابوا هذه الامه »