مهدویت و سینمای هالیوود
بخش دوم
یک دروغ اگر به حد تواتر برسد مىشود حقیقت. وقتى دهنفر هى بیایند یک دروغ را تکرار کنند، انسان از لحاظ روانى تکان مىخورد. فیلمهاى مختلف وقتى بینندگان را مىترساندند توصیه مىکردند که ما باید این فضا را رشد بدهیم. پس اینکه ذهن طراح غرب در جهت شیوع مطلوبهاى خودش و جا انداختن آن در سطح جهان با تصویر مساله کاملا روشنى است. چرا که نیازى به ایجاد رابطه ندارد. تاریخ سینما و همچنین گذر زمان و پرده برداشتن اهداف پشت پرده غرب این را روشن مىکند. اما این موضوع چه ارتباطى با بحثهاى آخرالزمانى (فیوچریسم) که مثل تافلر و فوکویاما، هانیتنگتون و برژینسیکى و... مطرح مىکنند، دارد؟
واقعیت قضیه این است که بحث آیندهگرایى در غرب خیلى جدى است و بهعبارتى جدىتر از فضاى ما و علتش هم این است که ما با مساله انتظار در بعد مذهبى و دینى خودمان روبرو مىشویم، حضرت امام زمان، علیهالسلام، در قلمرو دینى ما حضور دارد.
